iMPORT40.RU

Susunod, isasaalang-alang namin ang mga kaso kung saan ang paraan 1 ay hindi magagamit upang matukoy ang halaga ng customs (Bahagi 2, Artikulo 19 ng Batas).

isa.Ang isang kinakailangan para sa aplikasyon ng pamamaraan 1 aywalang mga paghihigpit sa mga karapatan ng mamimili sa mga kalakal na pinahahalagahan,maliban sa:

• mga paghihigpit na itinatag ng batas ng Russian Federation
• mga paghihigpit sa heyograpikong rehiyon kung saan maaaring ibenta muli ang mga kalakal
• mga paghihigpit na hindi gaanong nakakaapekto sa presyo ng mga bilihin

Sa pagsasagawa, ang mga transaksyon ay nagaganap kapag ang mamimili ay limitado sa kanyang mga karapatan na gamitin, ariin o itapon ang mga biniling kalakal, na, bilang panuntunan, ay nakakaapekto sa presyo ng mga kalakal, siyempre, hindi sa direksyon ng pagtaas nito. Halimbawa, ang isang paunang kinakailangan para sa isang transaksyon para sa pagbebenta ng kagamitan ay ang mamimili ay walang karapatan na ibenta muli (lease) ito sa mga ikatlong partido nang walang naaangkop na pahintulot ng dayuhang nagbebenta. Sa ganitong mga kaso, hindi mailalapat ang paraan 1.

Ang isang pagbubukod sa kundisyong ito, tulad ng nabanggit na, ay ang mga paghihigpit na itinatag ng batas ng Russian Federation. Halimbawa, ang mga kinakailangan para sa pagkuha ng isang espesyal na permit, para sa paggamit ng mga na-import na kalakal, pagsubok, atbp.

Ang mga paghihigpit sa heyograpikong rehiyon kung saan maaaring ibenta muli ang mga kalakal ay mga paghihigpit sa teritoryo sa pagbebenta ng mga kalakal na ipinakilala ng isang dayuhang nagbebenta. Halimbawa, ang nagbebenta ay nasa Russia, na may kondisyong hinati sa kanya sa mga rehiyon, ang kanyang mga opisyal na kinatawan sa bawat isa sa mga rehiyong ito. Ang isang kinatawan ng isang dayuhang kumpanya ay may karapatan na muling ibenta ang mga na-import na kalakal lamang sa teritoryo na tinutukoy ng dayuhang nagbebenta. Ang mga paghihigpit sa mga karapatan ng mamimili ng ganitong uri ay hindi maaaring maging batayan para sa pagtanggi na ilapat ang Paraan 1.

Sa ilalim ng mga paghihigpit na hindi gaanong nakakaapekto sa presyo ng mga kalakal, maaaring ipahiwatig ng isa ang mga paghihigpit na partikular sa mga komersyal na gawi ng mga industriya (pagpapanatili ng lihim sa industriya ng electronics upang maiwasan ang pang-industriyang paniniktik), mga indibidwal na produkto (prutas, gulay na naiimpluwensyahan ng mga pana-panahong kadahilanan) .

Ang pagtukoy sa antas ng "kabuluhan" ng impluwensya ng mga paghihigpit sa mga karapatan ng mamimili sa na-import na mga kalakal sa presyo ng transaksyon, at samakatuwid sa posibilidad ng paggamit ng paraan 1 para sa pagpapahalaga sa customs, ay isinasaalang-alang nang paisa-isa ng awtoridad ng customs sa bawat partikular na kaso.

2. Ang paraan 1 ay hindi mailalapat kungang pagbebenta at ang presyo ng transaksyon ay napapailalim sa mga kundisyon, ang dami ng epekto nito sa presyo ng transaksyon ay hindi maaaring isaalang-alang.

Kasama sa mga halimbawa ng naturang mga kondisyon ang mga sumusunod na sitwasyon:

Ang presyo ng mga na-import na kalakal ay nakasalalay sa pagkakaloob ng ilang mga serbisyo ng bumibili sa nagbebenta (isang dayuhang nagbebenta ay nagbebenta ng mga kalakal sa isang Russian na mamimili sa halagang 150 libong US dollars, sa kondisyon na ang mamimili ay nagsasagawa na magbigay sa kanya ng ilang mga serbisyo ng impormasyon.

itinatakda ng nagbebenta ang presyo ng mga imported na produkto sa kondisyon na ang bumibili ay bibili din ng iba pang mga kalakal sa ilang partikular na dami (isang dayuhang nagbebenta ay nagbebenta ng mga TV sa halagang $300 bawat unit, sa kondisyon na ang isang Russian na mamimili ay bumili ng 5,000 na radyo ng kotse sa presyong $75 bawat unit) .

Dapat tandaan na may mga kundisyon na karaniwang tinatanggap at nalalapat sa lahat ng mga kalahok sa dayuhang aktibidad na pang-ekonomiya, iyon ay, ang mga hindi nakakaapekto sa posibilidad ng paglalapat ng paraan 1.

Kabilang sa mga ganitong kondisyon ang:

• mga tuntunin ng paghahatid ayon sa "Incoterms" na sinususugan noong 1990;
• mga kondisyon para sa pagtatapos ng mga transaksyon at paggawa ng mga paghahatid tulad ng "pagbili na napapailalim sa paglahok ng isang dalubhasa (availability ng isang opinyon ng eksperto)", atbp.;
• pagbili napapailalim sa paghahatid ng mga kalakal bago ang isang tiyak na petsa;
• kundisyon tulad ng mga diskwento sa dami ng mga kalakal, sa "katapatan" sa nagbebentang ito, atbp.;
• probisyon ng bumibili sa nagbebenta ng mga teknikal na pag-unlad o mga guhit na ginawa sa bansa ng bumibili;
• pagsasagawa ng mamimili sa kanyang sariling gastos (maaaring maging sa pamamagitan ng kasunduan sa nagbebenta) ng anumang mga aktibidad na may kaugnayan sa pagbebenta ng mga na-import na kalakal ng mamimili, halimbawa, mga aktibidad sa advertising na binabayaran ng mamimili;
• isang kinakailangan upang subukan o subukan ang mga kalakal;
• ang pangangailangan upang matiyak ang pagiging kompidensiyal ng impormasyon at ang lihim ng ilang impormasyon na may kaugnayan sa mga imported na produkto.

Ang Paraan 1 ay hindi naaangkop sa mga kaso kung saan ang data na ginamit ng declarant sa pagdedeklara ng halaga ng customs ay hindi dokumentado o hindi binibilang at maaasahan.

Iyon ay, ang presyo ng transaksyon ay maaaring kilalanin ng awtoridad ng customs, na nangangahulugan na ang halaga ng customs ay maaaring matukoy gamit ang paraan 1 lamang kung ang lahat ng mga bahagi nito ay dokumentado. Ang mga kinakailangan sa pagiging maaasahan sa kasong ito ay nangangahulugan na, una, ang mga awtoridad sa customs ay dapat na ma-verify ang mga dokumento na isinumite ng declarant (na nangangahulugang ang mga ito ay dapat na magagamit sa Russia), at pangalawa, ang impormasyon na nilalaman sa mga dokumento na isinumite ng declarant ay hindi dapat magkasalungat, kung hindi, ang paraan 1 ay hindi maaaring ilapat.

Ang paraan 1 ay hindi rin mailalapat kungang mga partido sa transaksyon ay mga kaugnay na partido.

Ang mga taong nagtutulungan ay nauunawaan bilang mga taong nakakatugon sa kahit isa sa mga sumusunod na pamantayan:

• isa sa mga kalahok sa transaksyon (isang indibidwal) o isang opisyal ng isa sa mga kalahok sa transaksyon ay sabay-sabay na opisyal ng iba pang kalahok sa transaksyon;
• ang mga kalahok sa transaksyon ay mga kapwa may-ari ng negosyo;
• ang mga partido sa transaksyon ay nakasalalay sa mga relasyon sa paggawa;
• ang isa sa mga kalahok sa transaksyon ay ang may-ari ng isang kontribusyon (share) o ang may-ari ng mga pagbabahagi na may karapatang bumoto sa awtorisadong kapital ng isa pang kalahok sa transaksyon, na bumubuo ng hindi bababa sa 5% ng awtorisadong kapital;
• ang parehong partido sa transaksyon ay nasa ilalim ng direkta o hindi direktang kontrol ng isang ikatlong partido;
• ang mga partido sa transaksyon ay sama-samang kinokontrol, direkta o hindi direkta, ang isang ikatlong partido;
• isa sa mga kalahok sa transaksyon ay direkta o hindi direktang kinokontrol ng isa pang kalahok sa transaksyon;
• kamag-anak ang mga kalahok sa transaksyon o ang kanilang mga opisyal.

Ang impormasyon tungkol sa pagtutulungan ng nagbebenta at mamimili, pati na rin ang pagkakaroon o kawalan ng impluwensya ng pag-asa na ito sa presyo ng transaksyon, ay dapat ipahiwatig ng declarant.

Gayunpaman, hindi ito nangangahulugan na ang pagkakaroon lamang ng naturang pagtutulungan sa pagitan ng mga partido sa transaksyon ay awtomatikong batayan para sa pagtanggi na gamitin ang paraan 1 para sa pagpapahalaga sa customs. Itinatag ng batas na ang paraan 1 ay maaaring ilapat kung ang pagtutulungan ay hindi nakaapekto sa presyo ng ang transaksyon.

Dapat bigyan ng pansin ang mga sumusunod: alinsunod sa Batas, ang obligasyon na magbigay sa awtoridad ng customs ng makatwirang ebidensya na ang pagtutulungan ng mga katapat ay hindi nakaapekto sa presyo ng transaksyon ay bumaba sa declarant. Tinutukoy ng awtoridad sa customs ang pagiging maaasahan at kasapatan ng isinumiteng ebidensya. Bilang kumpirmasyon ng katotohanang ito, ang mga dokumento ay dapat isumite na nagpapatunay na ang antas ng presyo na ito ay tipikal para sa iba pang mga transaksyon na natapos sa pagitan ng mga independiyenteng tao, at tumutugma sa antas ng presyo ng isang libre, mapagkumpitensyang merkado. Kung hindi, ang paraan 1 ay hindi naaangkop.

Ang mga makatwirang pagdududa na ang presyong sisingilin sa umaasang mamimili ay napakababa at samakatuwid ay naaapektuhan ng pagtutulungan (kahit na sinusubukan ng nagdeklarang patunayan kung hindi man) ay maaaring lumitaw, halimbawa, sa mga sumusunod na kaso:

• ang antas ng mga presyo na itinatag sa kontrata ay malinaw na nagpapahiwatig na ang mga kalakal ay hindi naibenta sa isang independiyenteng mamimili;
• bilang resulta ng mga pangyayari na nakapalibot sa transaksyon, lumabas na ang pagkalkula ng presyo ay hindi sumusunod sa mga pamantayan ng accounting na pinagtibay sa industriyang ito;
• ang pagkakaiba sa pagitan ng presyong ito at ang presyong itinakda para sa muling pagbebenta ng mga kalakal ay masyadong malaki;
• kilalang mga presyo para sa isang kapareho o katulad na produkto na ibinebenta sa isang independiyenteng mamimili, na malaki ang pagkakaiba sa presyong ito.